W pięknych Tatrach Bielskich z Wichurzanami.
Najbardziej na wschód wysunięta część Tatr zbudowana jest zupełnie inaczej niż Tatry Wysokie i Zachodnie. Skały osadowe: wapienie, margle i dolomity stanowią doskonałe podłoże dla niezwykle bogatej szaty roślinnej. Wędrówka wśród storczyków i innych górskich i łąkowych kwiatów w sąsiedztwie kozic i świstaków, należała do niezwykle przyjemnych, dlatego też Wichurzanie spędzili wspaniale czas w lipcowy dzień.
Wyruszyli ze Żdiaru zielonym a następnie czerwonym szlakiem. Na początku łagodnie ale cały czas pod górę. Mniej więcej w połowie drogi do przełęczy oczom Wichurzan ukazało się stado kozic pasących się na górskich łąkach. W sąsiedztwie rodzina świstaków oddawała się beztroskim zabawom, co rusz ukazując się w okienkach swoich norek. Mama małych gryzoni nieustannie pilnowała swoich pociech, nie spuszczając z nich swojego wzroku. Po obserwacjach grupa kontynuowała wędrówkę.
Niektóre bardziej strome odcinki wymagały krótkich odpoczynków ale i tak po niespełna 3 godzinach grupa stanęła na pierwszej przełęczy. Tutaj ukazał się niesamowity widok na Tatry Wysokie i najważniejsze szczyty Tatr Bielskich. Dalsza wędrówka widokowym grzbietem do Kopskiej Przełęczy (1930 m.) upłynęła niezwykle przyjemnie. Dziesiątki gatunków kwiatów umilały wędrówkę do i z przełęczy już w dół do Tatrzańskiej Jaworzyny. W tym miejscu zwiedzanie kościółka św. Anny i wizyta na grobie księcia Hohenlohe- właściciela dóbr Jaworzyńskich, który przegrał z hrabią Zamojskim i profesorem Balcerem spór o Morskie Oko, dzięki czemu tatrzańska perła pozostała w Polsce.
Tatry Bielskie- Jakże inne od pozostałej części Tatra tym samym wyjątkowe i piękne- takie pozostaną w pamięci Wichurzan.
Więcej informacji na temat działalności klubu na stronie: www.wichura-pszczyna.pl
Z turystycznym pozdrowieniem
Joanna Rozmus-Cader